Background: Many people receiving palliative care have reduced oral intake during their illness, and particularly at the end of their life. Management of this can include the provision of medically assisted hydration (MAH) with the aim of improving their quality of life (QoL), prolonging their life, or both. This is an updated version of the original Cochrane Review published in Issue 2, 2008, and updated in February 2011 and March 2014.
Objectives: To determine the effectiveness of MAH compared with placebo and standard care, in adults receiving palliative care on their QoL and survival, and to assess for potential adverse events.
Search methods: We searched for studies in the Cochrane Central Register of Controlled Trials (CENTRAL), MEDLINE, Embase, CINAHL, CANCERLIT, CareSearch, Dissertation Abstracts, Science Citation Index and the reference lists of all eligible studies, key textbooks, and previous systematic reviews. The date of the latest search conducted on CENTRAL, MEDLINE, and Embase was 17 November 2022.
Selection criteria: We included all relevant randomised controlled trials (RCTs) of studies of MAH in adults receiving palliative care aged 18 and above. The criteria for inclusion was the comparison of MAH to placebo or standard care.
Data collection and analysis: Three review authors independently reviewed titles and abstracts for relevance, and two review authors extracted data and performed risk of bias assessment. The primary outcome was QoL using validated scales; secondary outcomes were survival and adverse events. For continuous outcomes, we measured the arithmetic mean and standard deviation (SD), and reported the mean difference (MD) with 95% confidence interval (CI) between groups. For dichotomous outcomes, we estimated and compared the risk ratio (RR) with 95% CIs between groups. For time-to-event data, we planned to calculate the survival time from the date of randomisation and to estimate and express the intervention effect as the hazard ratio (HR). We assessed the certainty of evidence using GRADE and created two summary of findings tables. MAIN RESULTS: We identified one new study (200 participants), for a total of four studies included in this update (422 participants). All participants had a diagnosis of advanced cancer. With the exception of 29 participants who had a haematological malignancy, all others were solid organ cancers. Two studies each compared MAH to placebo and standard care. There were too few included studies to evaluate different subgroups, such as type of participant, intervention, timing of intervention, and study site. We considered one study to be at high risk of performance and detection bias due to lack of blinding; otherwise, risk of bias was assessed as low or unclear. MAH compared with placebo Quality of life One study measured change in QoL at one week using Functional Assessment of Cancer Therapy - General (FACT-G) (scale from 0 to 108; higher score = better QoL). No data were available from the other study. We are uncertain whether MAH improves QoL (MD 4.10, 95% CI -1.63 to 9.83; 1 study, 93 participants, very low-certainty evidence). Survival One study reported on survival from study enrolment to last date of follow-up or death. We were unable to estimate HR. No data were available from the other study. We are uncertain whether MAH improves survival (1 study, 93 participants, very low-certainty evidence). Adverse events One study reported on intensity of adverse events at two days using a numeric rating scale (scale from 0 to 10; lower score = less toxicity). No data were available from the other study. We are uncertain whether MAH leads to adverse events (injection site pain: MD 0.35, 95% CI -1.19 to 1.89; injection site swelling MD -0.59, 95% CI -1.40 to 0.22; 1 study, 49 participants, very low-certainty evidence). MAH compared with standard care Quality of life No data were available for QoL. Survival One study measured survival from randomisation to last date of follow-up at 14 days or death. No data were available from the other study. We are uncertain whether MAH improves survival (HR 0.36, 95% CI 0.22 to 0.59; 1 study, 200 participants, very low-certainty evidence). Adverse events Two studies measured adverse events at follow-up (range 2 to 14 days). We are uncertain whether MAH leads to adverse events (RR 11.62, 95% CI 1.62 to 83.41; 2 studies, 242 participants, very low-certainty evidence). AUTHORS' CONCLUSIONS: Since the previous update of this review, we have found one new study. In adults receiving palliative care in the end stage of their illness, there remains insufficient evidence to determine whether MAH improves QoL or prolongs survival, compared with placebo or standard care. Given that all participants were inpatients with advanced cancer at end of life, our findings are not transferable to adults receiving palliative care in other settings, for non-cancer, dementia or neurodegenerative diseases, or for those with an extended prognosis. Clinicians will need to make decisions based on the perceived benefits and harms of MAH for each individual's circumstances, without the benefit of high-quality evidence to guide them.
پیشینه: بسیاری از افرادی که مراقبت تسکینی دریافت میکنند، در طول بیماری خود، و به ویژه در پایان عمر، مصرف مواد خوراکی را کاهش دادهاند. مدیریت این امر میتواند شامل ارائه هیدراتاسیون کمکی پزشکی (medically assisted hydration; MAH) با هدف بهبود کیفیت زندگی (quality of life; QoL)، طولانی کردن عمر آنها، یا هر دو، باشد. این یک نسخه بهروز شده از مرور اصلی کاکرین است که در شماره 2، سال 2008 منتشر و در فوریه 2011 و مارچ 2014 بهروز شد. اهداف: تعیین اثربخشی MAH در مقایسه با دارونما (placebo) و مراقبت استاندارد، در بزرگسالان دریافتکننده مراقبت تسکینی بر QoL و بقای (survival) آنها، و ارزیابی عوارض جانبی بالقوه. روشهای جستوجو: برای یافتن مطالعات به جستوجو در پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ Embase؛ CINAHL؛ CANCERLIT؛ CareSearch؛ Dissertation Abstracts؛ Science Citation Index و فهرست منابع همه مطالعات واجد شرایط، کتابهای درسی کلیدی، و مرورهای سیستماتیک قبلی پرداختیم. تاریخ آخرین جستوجوی انجام شده در CENTRAL؛ MEDLINE و Embase؛ 17 نوامبر 2022 بود. معیارهای انتخاب: همه کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) مرتبط را در مورد مطالعات مربوط به MAH در بزرگسالان دریافتکننده مراقبت تسکینی در سن 18 سال و بالاتر وارد کردیم. معیار ورود، مقایسه MAH با دارونما یا مراقبت استاندارد بود. گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها: سه نویسنده مرور بهطور مستقل از هم عناوین و چکیدههای مقالات را به لحاظ مرتبط بودن مرور کرده و دو نویسنده مرور دادهها را استخراج کردند و ارزیابی خطر سوگیری (bias) را انجام دادند. پیامد اولیه شامل QoL با استفاده از مقیاسهای معتبر؛ و پیامدهای ثانویه شامل بقا و عوارض جانبی بودند. برای پیامدهای پیوسته (continuous outcome)، میانگین حسابی و انحراف معیار (standard deviation; SD) را اندازهگیری کرده و تفاوت میانگین (MD) را با 95% فاصله اطمینان (CI) میان گروهها گزارش کردیم. برای پیامدهای دو حالتی (dichotomous outcome)، خطر نسبی (RR) را با 95% CIهای میان گروهها تخمین زده و مقایسه کردیم. برای دادههای زمان‐تا‐رویداد (time‐to‐event)، قصد داشتیم زمان بقا را از تاریخ تصادفیسازی محاسبه کرده و تاثیر مداخله را در قالب نسبت خطر (HR) تخمین زده و بیان کنیم. سطح قطعیت شواهد را با استفاده از رویکرد درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation; GRADE) ارزیابی کرده و دو جدول خلاصهای از یافتهها را تهیه کردیم. نتایج اصلی: یک مطالعه جدید (200 شرکتکننده) را یافتیم، که در مجموع چهار مطالعه در این نسخه بهروز شده (422 شرکتکننده) حضور دارند. همه شرکتکنندگان تشخیص سرطان پیشرفته داشتند. به استثنای 29 شرکتکننده که بدخیمی خونی داشتند، بقیه مبتلا به سرطانهای ارگانهای توپُر (solid organ cancer) بودند. دو مطالعه هر کدام MAH را با دارونما و مراقبت استاندارد مقایسه کردند. مطالعات وارد شده بسیار کمی برای ارزیابی زیر گروههای مختلف، مانند نوع شرکتکننده، مداخله، زمانبندی مداخله، و محل انجام مطالعه وجود داشت. یک مطالعه را در معرض خطر بالای سوگیری عملکرد (performance bias) و تشخیص (detection bias) ناشی از عدم کورسازی (blinding) در نظر گرفتیم؛ در غیر این صورت، خطر سوگیری در سطح پائین یا نامشخص ارزیابی شد. MAH در مقایسه با دارونما کیفیت زندگی یک مطالعه تغییر QoL را در یک هفته با استفاده از ارزیابی عملکردی درمان سرطان‐عمومی (Functional Assessment of Cancer Therapy ‐ General; FACT‐G) اندازهگیری کرد (مقیاس از 0 تا 108 امتیاز؛ امتیاز بالاتر = QoL بهتر). هیچ دادهای از مطالعه دیگر در دسترس نبود. ما مطمئن نیستیم که MAH باعث بهبود QoL میشود یا خیر (MD: 4.10؛ 95% CI؛ 1.63‐ تا 9.83؛ 1 مطالعه، 93 شرکتکننده، شواهد با قطعیت بسیار پائین). بقا یک مطالعه گزارشی را از بقای بیمار از زمان ورود به مطالعه تا آخرین تاریخ پیگیری یا مرگومیر ارائه داد. ما نتوانستیم HR را تخمین بزنیم. هیچ دادهای از مطالعه دیگر در دسترس نبود. ما مطمئن نیستیم که MAH باعث بهبود بقای بیمار میشود یا خیر (1 مطالعه، 93 شرکتکننده، شواهد با قطعیت بسیار پائین). عوارض جانبی یک مطالعه، شدت عوارض جانبی را در دو روز با استفاده از مقیاس رتبهبندی عددی گزارش کرد (مقیاس از 0 تا 10 امتیاز؛ امتیاز کمتر = سمیّت کمتر). هیچ دادهای از مطالعه دیگر در دسترس نبود. ما مطمئن نیستیم که MAH منجر به عوارض جانبی میشود یا خیر (درد در محل تزریق: MD: 0.35؛ 95% CI؛ 1.19‐ تا 1.89؛ تورم محل تزریق: (MD: ‐0.59؛ 95% CI؛ 1.40‐ تا 0.22؛ 1 مطالعه، 49 شرکتکننده، شواهد با قطعیت بسیار پائین). MAH در مقایسه با مراقبت استاندارد کیفیت زندگی هیچ دادهای برای QoL در دسترس نبود. بقا یک مطالعه بقا را از زمان تصادفیسازی تا آخرین تاریخ پیگیری در 14 روز یا زمان فوت بیمار اندازهگیری کرد. هیچ دادهای از مطالعه دیگر در دسترس نبود. ما مطمئن نیستیم که MAH باعث بهبود بقا میشود یا خیر (HR: 0.36؛ 95% CI؛ 0.22 تا 0.59؛ 1 مطالعه، 200 شرکتکننده، شواهد با قطعیت بسیار پائین). عوارض جانبی دو مطالعه عوارض جانبی را در دوره پیگیری (بین 2 و 14 روز) اندازهگیری کردند. ما مطمئن نیستیم که MAH منجر به بروز عوارض جانبی میشود یا خیر (RR: 11.62؛ 95% CI؛ 1.62 تا 83.41؛ 2 مطالعه، 242 شرکتکننده، شواهد با قطعیت بسیار پائین). نتیجهگیریهای نویسندگان: از زمان نسخه بهروز شده قبلی این مرور، یک مطالعه جدید را پیدا کردهایم. در بزرگسالانی که در مرحله پایانی بیماری خود مراقبت تسکینی دریافت میکنند، شواهد کافی برای تعیین اینکه MAH در مقایسه با دارونما یا مراقبت استاندارد باعث بهبود QoL یا افزایش بقا میشود یا خیر، وجود ندارد. با توجه به اینکه همه شرکتکنندگان، افراد بستری شده مبتلا به سرطان پیشرفته در پایان زندگی خود بودند، یافتههای ما قابل تعمیم به بزرگسالانی نیست که در دیگر مراکز، برای بیماریهای غیر سرطانی، دمانس یا بیماریهای نورودژنراتیو مراقبت تسکینی دریافت کرده، یا برای بیمارانی که دارای پیشآگهی طولانی هستند. متخصصان بالینی باید بر اساس مزایا و آسیبهای درک شده MAH برای شرایط هر فرد تصمیمگیری کنند، بدون آنکه مزیتی با شواهدی با کیفیت بالا داشته باشند که آنها را راهنمایی کند.
Contexte: De nombreuses personnes recevant des soins palliatifs ont des apports oraux réduits pendant leur maladie, en particulier à la fin de leur vie. La prise en charge peut inclure l’administration d'une hydratation médicalement assistée dans le but d'améliorer leur qualité de vie (QV), de prolonger leur vie, ou les deux. Il s'agit d'une version actualisée de la Revue Cochrane originale publiée dans le numéro 2 de 2008, et mise à jour en février 2011 et mars 2014.
Objectifs: Déterminer l'efficacité, de l'hydratation médicalement assistée comparée au placebo et aux soins standards chez des adultes recevant des soins palliatifs, sur leur qualité de vie, leur survie et évaluer les événements indésirables potentiels. STRATÉGIE DE RECHERCHE DOCUMENTAIRE: Nous avons recherché des études dans le Registre Cochrane des essais contrôlés (CENTRAL), MEDLINE, Embase, CINAHL, CANCERLIT, CareSearch, Dissertation Abstracts, Science Citation Index, les références bibliographiques de toutes les études éligibles, les manuels clés et les revues systématiques antérieures. La date de la dernière recherche effectuée sur CENTRAL, MEDLINE et Embase est le 17 novembre 2022. CRITÈRES DE SÉLECTION: Nous avons inclus tous les essais contrôlés randomisés (ECR) pertinents d'études sur l'hydratation médicalement assistée chez les adultes recevant des soins palliatifs âgés de 18 ans et plus. Le critère d'inclusion était la comparaison de l'hydratation médicalement assistée au placebo ou aux soins standards. RECUEIL ET ANALYSE DES DONNÉES: Trois auteurs de la revue ont indépendamment examiné les titres et les résumés pour en vérifier la pertinence, et deux auteurs de la revue ont extrait les données et procédé à l'évaluation du risque de biais. Le critère de jugement principal était la qualité de vie à l'aide d'échelles validées ; les critères de jugement secondaires étaient la survie et les événements indésirables. Pour les critères de jugement continus nous avons mesuré la moyenne arithmétique et l'écart‐type (ET), et rapporté la différence des moyennes (DM) avec un intervalle de confiance (IC) à 95% entre les groupes. Pour les critères de jugement dichotomiques, nous avons estimé et comparé le risque relatif (RR) avec des IC à 95 % entre les groupes. Pour les données du temps jusqu'à l'événement, nous avons prévu de calculer la durée de survie à partir de la date de randomisation, d'estimer et d'exprimer l'effet de l'intervention sous forme de rapport des risques instantanés (hazard ratio, HR). Nous avons évalué le niveau de confiance des données probantes en utilisant GRADE et avons créé deux tableaux récapitulatifs de résultats. RÉSULTATS PRINCIPAUX: Nous avons identifié une nouvelle étude (200 participants), pour un total de quatre études incluses dans cette mise à jour (422 participants). Tous les participants avaient reçu un diagnostic de cancer avancé. À l'exception de 29 participants qui souffraient d'une hémopathie maligne, tous les autres étaient atteints d'une tumeur solide. Deux études ont chacune comparé l'hydratation médicalement assistée au placebo et aux soins standards. Les études incluses étaient trop peu nombreuses pour évaluer différents sous‐groupes, tels que le type de participant, l'intervention, le moment de l'intervention et le site de l'étude. Nous avons considéré qu'une étude présentait un risque élevé de biais de performance et de détection en raison de l'absence de mise en aveugle ; sinon, le risque de biais a été évalué comme faible ou incertain. L’hydratation médicalement assistée comparée au placebo Qualité de vie Une étude a mesuré l'évolution de la qualité de vie après une semaine à l'aide de l'échelle d'évaluation fonctionnelle du traitement du cancer en général (Functional Assessment of Cancer Therapy ‐ General, FACT‐G) (échelle de 0 à 108 ; plus le score est élevé, meilleure est la qualité de vie). Aucune donnée n'était disponible pour l'autre étude. Nous ne savons pas si l'hydratation médicalement assistée améliore la qualité de vie (DM 4,10, IC à 95 % ‐1,63 à 9,83 ; 1 étude, 93 participants, données probantes d’un niveau de confiance très faible). Survie Une étude a rapporté la survie depuis l'inclusion dans l’étude jusqu'à la dernière date de suivi ou jusqu'au décès. Nous n'avons pas été en mesure d'estimer le rapport des risques instantanés (hazard ratio, HR). Aucune donnée n'était disponible pour l'autre étude. Nous ne savons pas si l'hydratation médicalement assistée améliore la survie (1 étude, 93 participants, données probantes d’un niveau de confiance très faible). Événements indésirables Une étude a rapporté l'intensité des événements indésirables à deux jours à l'aide d'une échelle d'évaluation numérique (échelle de 0 à 10 ; score le plus bas = le moins de toxicité). Aucune donnée n'était disponible pour l'autre étude. Nous ne savons pas si l’hydratation médicalement assistée entraîne des événements indésirables (douleur au point d'injection: DM 0,35, IC à 95 % ‐1,19 à 1,89 ; gonflement au point d'injection DM ‐0,59, IC à 95 % ‐1,40 à 0,22 ; 1 étude, 49 participants, données probantes d’un niveau de confiance très faible). L’hydratation médicalement assistée comparée aux soins standards Qualité de vie Aucune donnée n'était disponible concernant la qualité de vie. Survie Une étude a mesuré la survie depuis la randomisation jusqu’à la dernière date de suivi à 14 jours ou le décès. Aucune donnée n'était disponible pour l'autre étude. Nous ne savons pas si l'hydratation médicalement assistée améliore la survie (HR 0,36, IC à 95 % 0,22 à 0,59 ; 1 étude, 200 participants, données probantes d’un niveau de confiance très faible). Événements indésirables Deux études ont mesuré les événements indésirables lors du suivi (entre 2 et 14 jours). Nous ne savons pas si l'hydratation médicalement assistée entraîne des événements indésirables (RR 11,62, IC à 95 % 1,62 à 83,41 ; 2 études, 242 participants, données probantes d’un niveau de confiance très faible). CONCLUSIONS DES AUTEURS: Depuis la dernière mise à jour de cette revue, nous avons trouvé une nouvelle étude. Chez les adultes recevant des soins palliatifs en phase terminale de leur maladie, les données probantes sont encore insuffisantes pour déterminer si l'hydratation médicalement assistée améliore la qualité de vie ou prolonge la survie par rapport au placebo ou aux soins standards. Étant donné que tous les participants étaient des patients hospitalisés atteints d'un cancer avancé en fin de vie, nos résultats ne sont pas transposables aux adultes recevant des soins palliatifs dans d'autres contextes, pour des maladies autres que le cancer, démence ou maladies neurodégénératives, ou pour ceux dont le pronostic est prolongé. Les cliniciens devront prendre des décisions basées sur les bénéfices et les risques perçus de l'hydratation médicalement assistée en fonction de la situation de chaque personne sans pouvoir s'appuyer sur des données probantes de haute qualité.
Antecedentes: Muchas personas que reciben cuidados paliativos ven disminuida su ingesta oral durante su enfermedad y, sobre todo, al final de su vida. El manejo puede incluir la hidratación médicamente asistida (HMA) con el fin de mejorar la calidad de vida (CdV), prolongarla o ambas cosas. Esta es una versión actualizada de la revisión Cochrane original publicada en el número 2, 2008, y actualizada en febrero de 2011 y marzo de 2014.
Objetivos: Determinar la eficacia de la HMA en comparación con el placebo y la atención estándar en adultos que reciben cuidados paliativos sobre su CdV y supervivencia, y evaluar los posibles eventos adversos. MÉTODOS DE BÚSQUEDA: Se realizaron búsquedas de estudios en el Registro Cochrane central de ensayos controlados (Cochrane Central Register of Controlled Trials; CENTRAL), MEDLINE, Embase, CINAHL, CANCERLIT, CareSearch, Dissertation Abstracts, Science Citation Index y en las listas de referencias de todos los estudios elegibles, libros de texto clave y revisiones sistemáticas previas. La fecha de la última búsqueda realizada en CENTRAL, MEDLINE y Embase fue el 17 de noviembre de 2022. CRITERIOS DE SELECCIÓN: Se incluyeron todos los ensayos controlados aleatorizados (ECA) pertinentes de estudios de HMA en adultos de 18 años o más que reciben cuidados paliativos. Los criterios de inclusión fueron la comparación de HMA con placebo o atención estándar. OBTENCIÓN Y ANÁLISIS DE LOS DATOS: Tres autores de la revisión revisaron de forma independiente los títulos y resúmenes para determinar su pertinencia, y dos autores de la revisión extrajeron los datos y realizaron la evaluación del riesgo de sesgo. El desenlace principal fue la CdV medida con escalas validadas; los desenlaces secundarios fueron la supervivencia y los eventos adversos. Para los desenlaces continuos se midió la media aritmética y la desviación estándar (DE), y se informó la diferencia de medias (DM) con un intervalo de confianza (IC) del 95% entre los grupos. Para los desenlaces dicotómicos se calculó y comparó la razón de riesgos (RR) con IC del 95% entre los grupos. Para los datos de tiempo transcurrido hasta el evento, se planificó calcular el tiempo de supervivencia desde la fecha de asignación al azar y calcular y expresar el efecto de la intervención como cociente de riesgos instantáneos (CRI). La certeza de la evidencia se evaluó mediante el método GRADE y se crearon dos tablas de resumen de los hallazgos. RESULTADOS PRINCIPALES: Se identificó un nuevo estudio (200 participantes), para un total de cuatro estudios incluidos en esta actualización (422 participantes). Todos los participantes tuvieron un diagnóstico de cáncer avanzado. A excepción de 29 participantes que presentaban una neoplasia hematológica, todos los demás tenían cánceres de órganos sólidos. Dos estudios compararon la HMA con placebo y con la atención estándar. Hubo muy pocos estudios incluidos para evaluar diferentes subgrupos, como el tipo de participante, la intervención, el momento de la intervención y el lugar del estudio. Se consideró que un estudio tenía un alto riesgo de sesgo de realización y detección debido a la falta de cegamiento; por lo demás, el riesgo de sesgo se consideró bajo o incierto. HMA comparada con placebo Calidad de vida Un estudio midió el cambio en la CdV a la semana utilizando la Functional Assessment of Cancer Therapy ‐ General (FACT‐G) (escala de 0 a 108; mayor puntuación = mejor CdV). No se dispuso de datos del otro estudio. No se sabe con certeza si la HMA mejora la CdV (DM 4,10; IC del 95%: ‐1,63 a 9,83; un estudio, 93 participantes, evidencia de certeza muy baja). Supervivencia Un estudio informó sobre la supervivencia desde la inscripción en el estudio hasta la última fecha de seguimiento o la muerte. No fue posible calcular el CRI. No se dispuso de datos del otro estudio. No se sabe con certeza si la HMA mejora la supervivencia (un estudio, 93 participantes, evidencia de certeza muy baja). Eventos adversos Un estudio informó sobre la intensidad de los eventos adversos a los dos días con el uso de una escala de calificación numérica (escala de 0 a 10; menor puntuación = menor toxicidad). No se dispuso de datos del otro estudio. No se sabe con certeza si la HMA provoca eventos adversos (dolor en el sitio de inyección: DM 0,35; IC del 95%: ‐1,19 a 1,89; tumefacción en el sitio de inyección DM ‐0,59; IC del 95%: ‐1,40 a 0,22; un estudio, 49 participantes, evidencia de certeza muy baja). HMA en comparación con la atención estándar Calidad de vida No se dispuso de datos sobre la CdV. Supervivencia Un estudio midió la supervivencia desde la asignación al azar hasta la última fecha de seguimiento a los 14 días o la muerte. No se dispuso de datos del otro estudio. No está claro si la HMA mejora la supervivencia (CRI 0,36; IC del 95%: 0,22 a 0,59; un estudio, 200 participantes, evidencia de certeza muy baja). Eventos adversos Dos estudios midieron los eventos adversos durante el seguimiento (rango: 2 a 14 días). No está claro que la HMA provoque eventos adversos (RR 11,62; IC del 95%: 1,62 a 83,41; dos estudios, 242 participantes, evidencia de certeza muy baja). CONCLUSIONES DE LOS AUTORES: Desde la anterior actualización de esta revisión se ha encontrado un nuevo estudio. En los adultos que reciben cuidados paliativos en la fase final de su enfermedad, todavía no hay evidencia suficiente para determinar si la HMA mejora la CdV o prolonga la supervivencia, en comparación con el placebo o la atención estándar. Como todos los participantes fueron pacientes hospitalizados con cáncer avanzado al final de la vida, los hallazgos no son transferibles a los adultos que reciben cuidados paliativos en otros contextos, por enfermedades no oncológicas, demencia o neurodegenerativas, ni en aquellos con un pronóstico prolongado. Los médicos tendrán que tomar decisiones basadas en los efectos beneficiosos y perjudiciales percibidos de la HMA según las circunstancias de cada individuo, sin el beneficio de evidencia de calidad alta para guiarlos.
Copyright © 2023 The Cochrane Collaboration. Published by John Wiley & Sons, Ltd.